ลักษณะทางสถาปัตยกรรมและปติมากรรม
ภายในพื้นที่วัดเคยมีเจดีย์อยู่หลายองค์ แต่ถูกขุดรื้อทำลายจนปัจจุบันเหลือเพียง 1 องค์ เป็นเจดีย์แปดเหลี่ยมศิลปกรรมสมัยอยุธยาตอนต้นที่มีความสำคัญมากทั้งทางด้านศิลปกรรมและอายุสมัย ขนาดฐานกว้างด้านละ 4.20 เมตร สูงประมาณ 7.30 เมตร จัดเป็นเจดีย์ขนาดเล็ก มีชุดฐานบัวแปดเหลี่ยมซ้อนกัน 3 ชั้น รองรับเรือนธาตุซึ่งมีซุ้มจรนำอยู่ 8 ซุ้ม(ด้าน) ภายในซุ้มประดิษฐานพระพุทธรูปปูนปั้นปางลีลาสลับกับปางถวายเนตร เหนือซุ้มเป็นชุดบัวหน้ากระดาน 2 ชั้น รองรับองค์ระฆังเรียวเล็ก ต่อด้วยยอดบัวกลุ่มไม่มีบัลลังก์คั่น ส่วนยอดหักหายไป พระพุทธรูปปูนปั้นที่ประดับในซุ้มจรนำมีพุทธลักษณะอ่อนช้อยงดงามมาก แสดงถึงอิทธิพลศิลปกรรมสุโขทัยที่แผ่ลงมายังบริเวณนี้เทียบเคียงรูปแบบศิลปะได้กับลวดลายปูนปั้นที่ประดับที่พระปรางค์วัดราชบูรณะ วัดหน้าพระธาตุ (ชัยนาท) กำหนดอายุเจดีย์องค์นี้อยู่ในพุทธศตวรรษที่ 20
ปัจจุบันเจดีย์ได้รับการบูรณะแล้ว ส่วนซากโบราณสถานมีวัชพืชขึ้นปกคลุม ทางวัดเคยสร้างเจดีย์ใหม่ครอบทับเจดีย์องค์เดิมไว้ แต่เมื่อกรมศิลปากรทราบเรื่องจึงได้ไปทำการบูรณะ รื้อโครงสร้างเจดีย์ที่ก่อครอบออก และได้ถูกกำหนดให้เป็นโบราณสถานของโลกแล้ว
 |
| ภาพก่อนได้รับการบูรณะ |
